Fakt przebywania na zwolnieniu lekarskim nie pozbawia przedsiębiorcy możliwości zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Przepisy, regulujące instytucję zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zostały określone w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14a ust. 1 ww. ustawy przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej – co wynika z art. 14a ust. 3 przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym okresie może natomiast:

a) wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

b) przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, c) zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,

d) uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,

e) wykonywać wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa,

f) osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,

g) być poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą. Przepisy u.s.d.g. nie wykluczają możliwości zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej w przypadku, gdy przedsiębiorca jest niezdolny do pracy wskutek choroby. Należy zatem przyjąć, że przedsiębiorca przebywający na zwolnieniu lekarskim może na zasadach określonych w u.s.d.g. zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej.

Prawo do zasiłku chorobowego będzie przysługiwało przedsiębiorcy, o ile stanie się niezdolny do pracy:

1.       w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego i niezdolność do pracy trwa nieprzerwanie w okresie przerwy w ubezpieczeniu spowodowanej zawieszeniem działalności gospodarczej albo
2.       po ustaniu ubezpieczenia chorobowego (powodem ustania ubezpieczenia społecznego jest zawieszenie działalności gospodarczej), pod warunkiem że niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu:

•     14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego,
•     3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego – w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby (vide: art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa).

Pomimo spełnienia podanych wyżej warunków zasiłek chorobowy w okresie zawieszenia nie będzie przysługiwał, jeżeli osoba zawieszająca działalność:

1.       ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy;
2.       kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby;
3.       nie nabyła prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia (z powodu zbyt krótkiego stażu ubezpieczeniowego);
4.       jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego;
5.       podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników określonemu w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Dodatkowo zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres niezdolności do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego – vide: art. 13 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Serwis ZUSiK.pl