Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest państwową jednostką organizacyjną. Nadzór nad zgodnością działań Zakładu z obowiązującymi przepisami sprawuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. Nadzór ten nie może jednak dotyczyć spraw indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej.
W sprawach uregulowanych ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Powyższe oznacza, nic innego jak to, że ZUS jest jednostką zamkniętą w pewne prawne klamry, które jednocześnie zobowiązują tą instytucję do takiego wykonywania swoich ustawowych obowiązków aby obywatel, a w obecnych warunkach rynkowych bardziej właściwym określeniem jest klient, czuł się ważny a przede wszystkim nie pozostawiony samemu sobie. Wszak ZUS został stworzony nie dla samego siebie ale właśnie dla ludzi.
Obowiązująca kiedyś w urzędach zasada, mówiąca że „nieznajomość prawa szkodzi” wydaje się odchodzić w zapomnienie, a przynajmniej jeśli chodzi o ZUS.
Przedstawiamy elementarne zasady, do których przestrzegania i respektowania ZUS jest zobligowany