Szczegóły

 

W przedmiotowej sprawie stanowisko zajęło Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, które wyjaśniło, iż zasady dokumentowania okresów niezbędnych do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty uregulowane zostały w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń, zgodnie z którym środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia dla celów emerytalno-rentowych dla pracowników są zaświadczenia zakładu pracy wystawione według wzoru ustalonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (aktualnie druk Rp-7) albo legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca wpisy dotyczące okresów

Szczegóły

 

Aktualnie obowiązujące orzecznictwo Sądu Najwyższego jak też Sądów Apelacyjnych jest w tej kwestii jednoznaczne i wyrażają one stanowisko, że zastosowanie art. 32 ust. 1a pkt 1 ustawy emerytalnej, wprowadzonej ustawą o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz niektórych innych ustaw, jest uzasadnione jedynie wobec tych osób, które przed dniem jej wejścia w życie, tj. przed 1 lipca 2004 r., nie spełniły wszystkich warunków nabycia prawa do wcześniejszej emerytury wynikających z art. 184 ust. 1 ustawy emerytalnej.

 

Ustawodawca utrwalił sytuację osób, które w dniu wejścia w życie ustawy tzn. w

Szczegóły

 

Aby na nowo ustalić podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, przerwa między okresami pobierania zasiłków nie może być krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. Przy liczeniu 3-miesięcznej przerwy w niezdolności do pracy data wypłaty zasiłku nie ma znaczenia, ważne jest, za jakie miesiące przysługiwał zasiłek.

 

Ponowne ustalenie podstawy, a więc naliczenie jej z innego okresu niż został przyjęty do ustalenia poprzednio pobieranego świadczenia, można ustalić tylko wówczas, gdy w okresie ostatnich 3 miesięcy kalendarzowych pracownik nie pobierał żadnego świadczenia za czas niezdolności do pracy. Za pełny kalendarzowy miesiąc uważa się miesiąc trwający od pierwszego do ostatniego dnia

Szczegóły

 

Stan faktyczny i stanowisko SN

 

W wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS wydał decyzję, w której stwierdził, że hurtownia X będąca spółką cywilną, jest podmiotem pełniącym funkcję płatnika składek wobec własnych dwóch pracowników, jednocześnie zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych przez bliźniaczą Hurtownię „Y”, również spółkę cywilną (ta sama siedziba, skład wspólników, wykonujących pracę w ramach tych umów na rzecz własnego pracodawcy.

W związku z tym płatnik powinien wykazać podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, FP i FGŚP w wysokościach uwzględniających należności ze stosunku pracy oraz umów

zlecenia zawartych pomiędzy spółką „Y”

Szczegóły

 

Ustawową podstawę do żądania odsetek od kwot nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego stanowi art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Organ rentowy naliczył odsetki odrębnie dla poszczególnych kwot wypłaconych zasiłków w ten sposób, że za pierwszy dzień okresu, za który należą się odsetki przyjął dzień następujący po dniu wypłaty danej kwoty zasiłku, zaś za ostatni dzień – dzień wydania zaskarżonej decyzji.

 

Powołany wyżej art. 84 ust. 1 stanowi, iż osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczenia społecznego jest zobowiązana do jego zwrotu wraz z odsetkami, przy czym przepis ten odsyła w zakresie