Aby na nowo ustalić podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, przerwa między okresami pobierania zasiłków nie może być krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. Przy liczeniu 3-miesięcznej przerwy w niezdolności do pracy data wypłaty zasiłku nie ma znaczenia, ważne jest, za jakie miesiące przysługiwał zasiłek.

Ponowne ustalenie podstawy wymiaru świadczenia, a więc naliczenie jej z innego okresu niż został przyjęty do ustalenia poprzednio pobieranego świadczenia, można ustalić tylko wówczas, gdy w okresie ostatnich 3 miesięcy kalendarzowych pracownik nie pobierał żadnego świadczenia za czas niezdolności do pracy.

Za pełny kalendarzowy miesiąc uważa się miesiąc trwający od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca, a zatem miesiąc kalendarzowy może trwać odpowiednio 28, 29, 30 lub 31 dni.

Odstępstwo od zasady ponownego ustalenia podstawy wymiaru zasiłku, a więc w sytuacji gdy przerwa między okresami pobierania zasiłków jest krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, może mieć miejsce tylko wówczas, gdy w okresie tej przerwy następuje zmiana wymiaru czasu pracy.

Nie ustala się również ponownie podstawy wymiaru zasiłku, jeśli nastąpi zmiana rodzaju pobieranego świadczenia, np. po okresie pobierania zasiłku chorobowego przysługuje zasiłek macierzyński.

Podstawa prawna

Art. 2, art. 3 ust. 3, art. 36, art. 43 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa  Dz.U. z  2014 r., poz. 159

Serwis ZUSiK.pl